BAŞARI ÜZERİNE

Öncelikle merhaba diyerek başlamak istiyorum, halen daha nasıl başlanır öğrenemedim şu yazılara. Bugün sizlerle ya geride kalırsam ya başarısız olursam korkusu hakkında konuşmak istiyorum, yazışmak da olabilir. Bilemiyorum, şimdi gidip de konuşma veya yazışma tanımına falan girmiyicem tabii kii:))

Evet o zaman başlayalım. Ben çok uzun bir süre önce bir arkadaşla konuşurken çoğu şeyi ya başarısız olursam korkusuyla hiç denemeye bile çalışmadığımı fark ettim, bu fark ediş açıkcası beni üzdü çünkü çoğu şeyden ya başarısız olursam korkusundan vazgeçmişim. Şimdi bakınca kendimi sürekli olarak başarısızlığa sürüklemişim. Hiç savaşmadan meydanı terk etmişim. Tabi öncelikle kendimi ifade edebilmem için başarı tanımıma bakmamız gerekiyor. Başarı benim için mükemmel olmakla eşdeğer olabilir daha basite indirgecek olursam en iyisi olmak da diyebilirim. Ama başarı tanımı çoğu insan için böyle değil tabi ki… peki tüm bu durumda sen mi başarılısın yoksa diğerleri mi diye sorarsanız diğerleri benden daha başarılı. Hayatımda bulunduğum her toplulukta kendi arkadaşlarım arasında hep birinciydim ama hiç bir zaman kendimi öyle hissetmedim. Insanlara göre büyük başarı olan şeyler benim başarı diye anlatmaya bile utanacağım ve tabikii asla övünemeyeceğim şeylerdi onlar karşımda bunlarla övününce fark ettim ki her noktada birilerinden daha iyi olsam bile hiç bir zaman mutlu olamadım hiç bir zaman kendimle övünemedim çünkü her zaman daha iyisi vardı ve belki de uzun zamandır fark edemediğim şeyde her zaman ne olursa olsun daha iyinin bulunacağıydı, böyle dememe bakmayın halen daha kendimde pek bir şey değiştiremedim her şey düşüncede değişti bunu fark ettim ama kendime öğretemedim. Başarısızlık hissi çoğu kiçi için en azından etrafımda gördüğüm insanların çoğu için çabalamayı sağlıyordu, benimde pes etmemi çünkü çabalarda yapamazsam bu hissi tarif edemem ama beni epey yoran hisler diyebilirim her neyse biraz da ya geride kalırsam hissinden bahsedeyim yukarıda dediğim gibi hep en iyisiydim bu durumda bende ya bulunduğum yerde de geride kalırsam düşüncesine yönlendirdi bu durum yaptığım her işi abartarak yapmama neden oldu ders çalışacaksam -galiba bu birazda mükemmellikle alakalı -günümün hemen hemen hepsini ona vermeliydim 5 saat benim için yeterli bir çalışma değildi kitap okuyacaksam sabahtan akşama kadar okumalıydım. Her neyse ben yaptığım her işte en iyisi olmaya çalıştım ama buda beni sadece belirli konularda ilerletti çoğu konuda kendimi yetersiz, başarısız, utanç içinde hissetmeme sebep oldu şimdi bunu atlatmak için mükemmellikten kurtulmak için çabalıyorum. Galiba tüm hayatım başarı odaklı geçtiği için bu durumu düzeltmek daha zor ama aynı zamanda tam olarak da kavrayamıyorum bu süreci sanki süreci tam kavrarsam sorunlarda halledilecekmiş gibi geliyor ama bilemiyicem…

Her neyse son olarak her biriniz hayatında geride kaldım, başarısızım hissiyle karşılaşmışsınızdır diye düşünerek yola çıkaraktan belki yazılarımla da size yarar sağlayabilecek bir şey söylerim diye düşüncesiyle yazmak istedim. Belki fark etmişsinizdir başarısız olmamın sebebi aslında başarının tanımının benim için diğerlerinden farklı olması, bu durumda ben tanımı değiştirirsem kendimi başarılı hissederim. Eğer sizlerde böyle hisler içindeyseniz belki de sorun bende olduğu gibi yanlış tanımlarınızdır diyerek sizlere veda etmek istiyorum, kendinize iyi bakın, görüşmek üzere…